ZAPROSZENIE DO WSPÓŁPRACY

Wszystkich chętnych do publikacji własnych wierszy zachęcamy do kontaktu:
poezja@dialogicznetowarzystwonaukowe.pl

2.09.2024
wiersz autorstwa Rafała Jaworskiego

Rafał Jaworski 

*** 

W godzinach szczytu

gasło światło. Szczytem stawała się

ciemność.

Mama wyciągała naftową lampę.

Do pojemnika lała pachnącą ciecz.

Kiedy łodyga knota gorzała światłem

wycierała z kurzu mleczny klosz.

Szczyt był już tylko

łagodnym wzgórzem.

Odcięci od polityki, od prognozy pogody

nie wiedzieliśmy o dalekich wystrzałach

i jaki pozór gwiazdy

wchodzi na estrady próżności.

Czułem, że żyję kilka wieków wcześniej

lub miałem farmę w Bieszczadach.

Podziwiałem architekturę cieni,

tajemnice zwykłych sprzętów.

Ukradkiem czytałem Złotą legendę

i dostawałem wysypki na niezwykłość.

Już wtedy nie bardzo wierzyłem

w habilitację długich spodni.

Kładliśmy się wcześnie spać:

wstawaliśmy odrodzeni,

pogodni.

Mama odeszła: – naftowa lampa

ma upalony knot, skorodowany pojemnik

klosz rozbity.

Nadeszła epoka awaryjnych sieci:

– jest jasno, czasem

aż

za

Rafał Jaworski – inżynier, urodzony w 1952 r. w Sławkowie, wielokrotny laureat konkursów poetyckich, m.in. konkursu im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej (Świdwin 2004). Debiutował w połowie lat osiemdziesiątych, od tego czasu wydał wiele tomów poezji oraz zbiór esejów. Dekadę później zaczął tworzyć obrazy sakralne (www.ikony.tychy.pl). Prezentowany utwór pochodzi z autorskiego tomu wierszy Wyznania nieomal ostateczne (Bydgoszcz 2009).